Her yer bomba patlamış gibiydi. Annesi olsa böyle derdi. Mutfak tezgâhına baktı; boş yer neredeyse kalmamıştı.
Meyve sıkacağı, sirkeler, vitaminler, hamur yoğurma makinesi, baharatlar, dedesinden kalma hiç kapatmadığı emektar radyo…
Kaloriferin üzerinde çimlendirilmeye çalıştığı avokado ve limon…
Mini fırının üzerinde köyden topladığı mis gibi kokan lavantalar…
Yemek yapacak yer yoktu.
İnsan İsteklerini Hedefe Dönüştürebilse Keşke
Uzun zamandır kafasını da toparlayamıyordu. Birilerine söz veriyor sonra verdiği sözü unutuyor ve mahcup oluyordu. Oysa bir sürü şeyin kararını vermek geriyordu. Arkadaşları onun bu halini kanıksamışlardı.
‘’Amaaan bizim Simge işte’’ demeye başlamışlardı. O ise bundan hoşlanmıyordu ama nasıl toparlayacağını da bilemiyordu.
Nereden başlamalıydı? Evde her şey üzerine üzerine geliyordu.
Salona geçti, yemek masasında ayladır duran kitaplar…
Çiçek köşesinin yanında duran boş seramik saksılar.
Gezdiği yerlerden getirdiği onlarca minik eşya.
Eliyle koltuktaki dergileri kenara itti ve elindeki ılık süt ile köşeye kıvrıldı. Sonunda evdeki herkes yatmıştı. Sakince oturmak iyi gelebilirdi belki. Son zamanlarda çok zor buluyordu böyle anları. Yapılacaklarını düşündü…
Nedense kendisi ile ilgili olanlara bir türlü zaman yetmiyordu. Bu da onun kendisini kötü hissetmesine sebep oluyordu. Günlük işlerin telaşından asıl yapması gereken işler hep sonraya kalıyordu.
¾ Hem okuyup hem çalışan bir ben miyim?
¾ Tek çocuğu bekar kadın ben miyim?
¾ Benden başka çocuğu olan ve çalışan anne yok mu?
¾ Çocukta yaparım kariyerde! Diyenler nerede?
¾ Sesimi duyan yok mu?
Yok muuu? Diye haykırmak geliyordu bazen içinden. O kadar zamandır spor yapmıyordu ki, hamilelik kilolarını hala verememişti.
Bir Yerden Başlamak lazım... O Zaman Yaz, Somutlaştır
Yapanlar nasıl yapıyordu?
Necla’yı düşündü. Necla uluslararası bir firmada yöneticiydi. Doğumdan beri haftada üç gün çalışmaya başlamıştı. Kızı altı yaşındaydı ve hiçbir şeyden geri kalmıyordu. Simge’de haftada üç gün çalışıyordu buna rağmen hep bir telaş içinde bir yerlere yetişme derdi yaşıyordu.
Necla elinde ajandası ile gezen tiplerdendi. Hayatı boyunca dalga geçmişti Simge onlarla. Her gününü, her ayını hatta önündeki üç ayın programı belliydi. Aile yemeği zamanları, veli toplantısı, kızlar gecesi, gidilecek seyahatler, sabah kahvaltıları…
Yine saat 15:30 olmuştu, çocuğu okuldan almak için çantasını kaptığı gibi kapıdan fırladı. Elini içine attığında arabanın anahtarının mutfak masasının üzerinde unuttuğunu hatırladı. Çantası da kafası gibi karmakarışıktı. Çocuğun oyuncakları, bozuk paralar, yarım kalan muz, yarısı akmış kolonya, cüzdan, çantanın içinde dağınık haldeki kartlar, içine dökülmüş ilaçlar. Epeydir aradığı otobüs kartı da ceplerin birindeydi. Onu alırken eline yapışan erimiş pastil, geçen haftadan kalmış olmalıydı. Çantanın içinde bomba patlamış gibiydi.
Kendi çantasının içinde olanlardan bile habersizken, insan hayatını nasıl organize edebilirdi ki?
Size de durumlar nasıl?
Günler sanki kısalmış, zaman jet hızıyla mı geçiyor?
Eskisi kadar kendi özeline, hedeflerine vakit ayıramamaktan mı şikâyetçisiniz?
Bir yerden başlamak mı istiyorsun?
Neden çantan olmasın?
Ne zaman?
Hemen şimdi…
40 Yorumlar
Veee işte karşınızda DTÖ ☺️ çok güzel bir yazı olmuş emeğinize sağlık
YanıtlaSilHep yoğun olmak, hız, telaş, gereksiz yük almak. Insan bunu marifet zannediyor. Çünkü bize empoze edilen şeyler hep düşünmememiz üzerine... Düşünmek için kısa molalar gerekli.... Teşekkür ederiz... Emeğinize sağlık.
YanıtlaSilHer yere yetişmeye çalışırken hiç bir yere yetişemiyoruz. Çünķü birilerinin hayatlarında baş rol olmaya çalışırken kendi hayatımızın figüranı oluyoruz. Daha kendi sorumluluklarımı yapamazken başkalarının yapması gerekenleride yapmaya çalışırken hiç bir yere yetişemiyorum diyo şikayet etmeye başlıyoruz. Elinize sağlık
YanıtlaSilHedef olmadan plan olmuyor. Önce hedef belirlemek gerekiyor.Teşekkürler bu güzel yazı için.
YanıtlaSilHedef için disiplin , disiplin için özbaskı gerekiyor. Toparlanma en basitten, çanta ve çekmece içlerinden başlar. Ne güzel anlatılmış. Kalemine sağlık
YanıtlaSiltemizlik mi yapmak istiyorsun ,çekmecelerden başla, ellerini az yıkayan bir insan mısın ellerinden başla..basitten başla.bir bakıyorsun başka bir yerlerde de toparlanma hakkın olmuş.. Şükür
YanıtlaSilBaşlamak ve eylemde kararlı olmak … inşaAllah🤗
YanıtlaSilBomba patlamış gibiydi ama kimse kabul edemiyordu. Öncelik halihazırdaki durumu açıkça analiz etmek ve ilerlemek için yöntem araştırmak. Bombayı patlatan yazının dediği gibi ilk detay çanta burdan başlayalım :)
YanıtlaSilO mutfak ve çanta direkt gözümde canlandı...Ne kadar gerçek ...Azı küçümsemeden bir yerden başlamak lazım. Yol gösterici bir yazı olmuş sagolun
YanıtlaSil🌻insan, insan nasıl da farklı birbirinden….
YanıtlaSilKaleminize sağlık….
Keyifli ve uyarıcı bir yazı olmuş🌻
Yazının sonu çok güzel bitti ne zaman başlıyoruz: şimdi.
YanıtlaSilHemen şimdi başlıyoruz. Bir karar verdikten sonra elime geçmek gerekiyor ya. 🌸Ufacık da olsa 3 dakika da olsa ; hemen şimdi. Kalkayım da çantamı düzelteyim bari. 🙂🌼
Aynen azı hor görmemeli hemen başlamalı. Çok güzel farkındalık oldu elinize sağlık.
YanıtlaSilO ajanda çok işe yarıyor bir bilsen:) yazı çok keyifliydi teşekkürler 🍃
YanıtlaSilEmeğinize sağlık! Hemen şimdi çantamdan başladım bile☺️🌺
YanıtlaSilKaleminize sağlık. Çok güzel bir anlatım olmuş. Özellikle de insan, henüz kendi çantasının içinden haberi yokken, kendi hayatını nasıl toparlayacak ki?...
YanıtlaSilZaman kısaldı artık eskisi gibi değil hemen akşam oluveriyor işler yetişmiyor... Gerçekten öyle mi? İşler yetişmiyor diye salıyor muyuz yoksa elimizden geldiğince çabalıyor muyuz?
YanıtlaSilÇok güzel ve içten bi yazı olmuş. Her şey basitten başlar ve toparlanır. Onu küçümsememek lazım.. :)
YanıtlaSilEn küçükten en basite disipline olmak hayattaki birçok noktayı toparlamanın başlangıcı oluyor. Emeğinize sağlık çok güzel bir yazı olmuş🤍
YanıtlaSilEn basit olan en zor olan. Başlamak için o basit olanı bulmaktan geçiyor her şey ne garip..
YanıtlaSilSomuttaki toparlanmalarımız soyuttaki toparlanmalarımıza da yansıyacaktır. Ertelemeden bir yerden başlamak dağınıklığımızın yerini güzel bir düzenin alması çok zor da değil aslında....o yüzden bir yerden başlamak niyet etmek en kıymetlisi..Kaleminize emeğinize sağlık cok guzel bir yere değinilmiş❤️
YanıtlaSilSomutun soyutta karşılığı var ama ne kadar da küçümsüyoruz küçük şeyleri
YanıtlaSilkişiler ve zaman zaman düştüğümüz bu hal:)) Hem gülümsetti hem de ilham oldu... Elinize sağlık
YanıtlaSilÇantadan başkamak güzel fikir👍
YanıtlaSilO kadar tanıdık geldi ki. Emeğinize sağlık🌸
YanıtlaSilBir şeye başlamak gerekiyorsa hemen şimdi başlamalı… Hayatta uygulanabilir ne kadar güzel bir davranış stratejisi. Bilmekle kalmayıp yapılabilir düzeyde olması çok konforlu.
YanıtlaSilKaleminize sağlık her şey her şeyle ilişkili dedirten tıkanıklıklarımızın sebebini görmemizi sağlayan bir makale olmuş teşekkürler
YanıtlaSilYaşamadım demeyi çok isterdim ama ... elinize yüreğinize sağlık
YanıtlaSilİnsan İsteklerini Hedefe Dönüştürebilse Keşke….
YanıtlaSil👏🏻👏🏻🌸
Toparlanma en basitten olur. Basite disiplin olmak çok önemli .
YanıtlaSilElinize sağlık
Kargaşadan ruhumuz tükeniyor farkında değiliz ne yazık ki. Hatırlatma için teşekkürler
YanıtlaSilKuzene yolladım.. etkili olur umarım onda .. tam onluk
YanıtlaSilİnsaoğlunun toparlanması için en basiti görebilmesi. Ona disiplin oluşturması. Ne kadar kıymetli.
YanıtlaSilGüzel bir yazı olmuş .. bol bol hatırlatma içeriyor. Anlayabildiysek inşAllah.
Teşekkürler 👏🏻🌸
Toparlanmak için çok beklemeye gerek yok bugün en basit gördüğümüz minik işleri ertelememek ne güzel bir fırsat... Ne güzel bir yazı olmuş kaleminize sağlık...
YanıtlaSilGünümüzde herkesin yaşadığı problem bu. İliskilerimizin bozulma sebebi her yerde olmaya çalışırken hiç bir yerde olamıyoruz.
YanıtlaSilÇanta tamam:)
YanıtlaSilBir çoğumuz kendimizden bir parça bulduk bu yazıda. Hayat o kadar hızlı akıp giderken çoğumuz buna uyum sağlayamıyoruz. . İşler birikiyor bu sefer hepsini yapmaya çalışıyoruz. Çözümün bu kadar basitte olacağını insan düşünemiyor
YanıtlaSilBasitten başlamak hatta çantadan. Başlayalım bakalım :))
Rüzgar gibi ordan oraya savrulmak diye anlattığımız süreç tam olarak hedefsiz olmak ..
YanıtlaSilBasite disiplin olmak aslında ne kadar önemliymiş.Bir kez daha anladım:)
YanıtlaSilne kadar dağınığız ne kadar çok şeye sahibiz , ama ne az şeyimizin olduğunu düşünenlerdeniz. İnsan vazgeçtikçe rahatlıyor hafifliyor
YanıtlaSilZaman zaman ben de yaşadım. Gülerek okudum. Elinize sağlık
YanıtlaSil