Dolabım İşgal Altında

 Dolabım İşgal Altında

Dağınık Dolap

“Bayıldım!”

“Rengi, modeli, dokusu tam benlik!”

“Almamak delilik!”


Aynada kendisine bakarken aklından geçenler diline dökülüverdi.

Uzun uzun baktı, dururken, yürürken, önüne, arkasına, sağına, soluna…

 

“Kış boyunca üzerimden hiç çıkarmam.”

“Bunu alayım, bir daha bunun gibi bir şeyi almam artık!”

 

Ne zaman bir şeyi çok beğenip almak istese böyle söylerdi kendisine.

Şimdi olduğu gibi...


“Maaşım yatsın mutlaka alacağım.”

 

Diye geçirdi aklından.

Yine sıfırı görmüştü hesabı…

 

Oysa…

 

“Bugünlere kolay gelmedik.”

“Ayağını yorganına göre uzatmalısın.”

“Çeşme akarken kovanı doldurmayı unutma.”

“Her zaman böyle akmaz.”

 

Diyen bir babanın kızıydı.

Babasının gençliğinde yaşadığı yokluğu dinleyerek büyümüştü.

Tasarrufun altın kuralları babasından sorulurdu...

 

“Bayıldım!”

“Tam benlik!”

“Almamak delilik!”

 

Aynada kendisine bakarken aklından geçenler diline dökülüverdi de;

Diline dökülmeyen başka cümleler de vardı...

O an unuttuğu..

Dolabını işgal eden kıyafetlerini görünce hatırladığı...

Hatırlayınca keyfinin kaçtığı...

 

“Abartıyorsun artık, müsriflik bu!”

 

 diyerek kendisini eleştirdiği…

 

Haksız sayılmazdı…

 

Öyle ya;

Abisinin yıllar önce aldığı trençkotu bir kere bile giymemişti...

 

Sonra;

Geçen yıl severek aldığı altın sarısı düğmeleri olan uzun siyah ceketini de...

 

Sonra;

Giymediği elbiseleri vardı, bir başkasına vermek niyetiyle ayırıp bir türlü veremediği...

 

Sonra;

Unuttukları vardı, nereye koyduğunu dahi hatırlamadığı…

 

“Paranı çarçur ediyorsun, giymiyorsun da”

 

 diyen annesinin hatırlattıkları…

Hatırlayınca keyfinin kaçtığı...

 

Böyle zamanlarda ablasınınki gibi sade bir dolabı olsun isterdi.

 

Bu yüzden,

Dolabının arapsaçına döndüğü,

Sürekli aynı kıyafetleri giydiği,

Gideceği yere geç kaldığı,

Kendi kendine kızdığı,

Keyfinin kaçtığı,

Zamanlar çoktu…

 

Oysa sahip olduğu şeyler yük olmak yerine, insanın hayatını kolaylaştırmalı değil miydi?



Bağlantılarımız



Yorum Gönder

11 Yorumlar

  1. Biz mi eşyaya eşya mı bize sahip🧐
    Kaleminize sağlık🍃

    YanıtlaSil
  2. Oysa sahip olduğu şeyler yük olmak yerine, insanın hayatını kolaylaştırmalı değil miydi?
    👏🏻👏🏻👏🏻

    YanıtlaSil
  3. Gerçekten her insanın zaman zaman kendisiyle konuştuğu iç sesinin yansıması olmuş. Çok güzel yazı 🤗

    YanıtlaSil
  4. Belli zamanlarda bi dolap temizliği yapmak insanın bile sanki ağırlığını alıyor

    YanıtlaSil
  5. Sahip olduğumuzu zannettiklerimiz bizi ele geçirmiş...ne büyük yanılgı

    YanıtlaSil
  6. Eşyaların köleleri olmuş olabiliriz :)

    YanıtlaSil
  7. Emeğinize sağlık :)

    YanıtlaSil
  8. Yüzleşme :)))

    YanıtlaSil
  9. Somutta yük yaptılarımız karşılığını soyutta hissetmek ağır değilmidir insana. Halbu ki sadeleşmek sahte yüklerden kurtulmak hafifletmez mı insanı.

    YanıtlaSil
  10. DENİZ DİLKİ30 Mart 2024 14:31

    Evet ama diye başlamak istedim cümleye. Sonra yuttum. Ben de bunları yapıyorum dedim ama inanın pek duyulmadı

    YanıtlaSil